Leer de taal van de zeehond

Wetenschappelijk onderzoek
De basis van de interactieve tentoonstelling is gelegd door een wetenschappelijk project van Dokter Andrea Ravignani en wetenschappelijk onderzoek door Beatriz Rapado Tamarit en Marga Mendez Arostegui, beide in samenwerking met Zeehondencentrum Pieterburen. Het is interessant dat Pieterburen met dit project de mogelijkheid onderzoekt om resultaten uit wetenschappelijk onderzoek op een educatieve manier uit te werken en te verspreiden. 

Waddensimulator
Het onderzoek heeft uitgewezen dat zogenaamde 'huilende' pups die alleen op het strand liggen, vaak hun moeder helemaal niet kwijt zijn maar juist contact met haar maken door geluiden te maken. Door verkeerd menselijk ingrijpen wordt de band tussen moeder en pup verbroken waardoor veel schade wordt aangericht. De simulator laat de bezoekers ervaren hoe zeehonden met elkaar communiceren en hoe menselijk gedrag hen beïnvloed.

Onderzoek: vocaal leren door zeehonden
Het postdoctoraal onderzoek van Andrea Ravignani bij het Zeehondencentrum vormt mede de basis van de tentoonstelling. Is het je ooit opgevallen hoe (menselijke) baby’s beginnen te huilen, vervolgens onduidelijke geluiden maken en hoe dit vervolgens langzaam verandert in taal? Iets soortgelijks gebeurt bij zeehonden. Het geluid of de stem van iedere zeehondenpup verandert naarmate zij ouder worden. Zeehonden behoren, die net als mensen, tot een groep die het vermogen heeft om hun stem in de loop van hun leven te vormen. Dit noem je ‘vocaal leren’. Ook papegaaien, zangvogels en vleermuizen hebben dit vermogen. 

Onderzoek: zeehondenpups en hun moeders
Uit de eerste resultaten van onderzoek door Zeehondencentrum Pieterburen, Beatriz Rapado Tamarit en Marga Mendez Arostegui blijkt onder andere dat zeehondenpups veel langer zonder moeder kunnen dan voorheen werd aangenomen, met belangrijke consequenties voor de huidige praktijk van zeehondenopvang. Het onderzoek is relevant in verband met de huidige discussie over de nut en noodzaak van zeehondenopvang en geeft aan dat zeehonden in de eerste plaats behoefte hebben aan rust, en dat terughoudendheid gewenst lijkt bij het opvangen van pups.